Les Cimes de Waimes

Woensdagmiddag vertrok ik samen met Vincent naar de Ardennen. We trokken weer naar Weywertz wat een beetje de vast uitvalsbasis is voor de marathons in de buurt. Jammer genoeg was er veel file en waren we slechts tegen de avond ter plaatse. Terwijl Pepe en Kroki van team Reevax onderweg waren, hebben wij alvast gezorgd voor de pasta. Na wat losrijden en bijpraten, kropen we op tijd ons bed in. Ik moest midden in de nacht mijn bed verplaatsen omdat mijn kamergenoot te veel boompjes aan het zagen was en een goede nachtrust is essentieel.

Vroeg in de ochtend kwam ploegmaat Dimi ook nog afgezakt naar Weywertz en zo reden we met een aantal naar de start. Ik fiets steeds heel graag in Waimes omdat het parcours echt prachtig is. Jammer genoeg stond ik niet goed in de startbox omwille van een nieuwe startzone die ik te laat door had. Bij de start moest ik meteen erg diep gaan om naar de eerste groep te rijden. Ik kon dit niet echt houden, viel terug en besloot mijn eigen tempo te rijden. Ik had een goed gevoel over mijn prestatie maar de vorm was gewoon nog niet top. Vorig jaren was ik nu normaal top en zakte ik nadien weg. Nu wil ik graag de vorm opbouwen richting juli. Ik merk bij mezelf dat er een groot verschil is tussen goed zijn en een heel goede vorm hebben. Dit vertaalt zich snel in enkele andere groeps te rijden dan ik normaal ben. Dit is soms wel een beetje lastig maar hopelijk kan ik wat doorgroeien.

 

( Wouter )

Ondertussen kon ik wel genieten van het parcours, maar moest me voor het eerst wel enorm ergeren aan de ‘trage’ rijders van de mindere afstanden. Ze vertrokken later maar wij reden eerst een andere lus waardoor we samen uitkwamen. Op die manier kwamen wij in de staart van de lagere afstanden. Dit was echt jammer want op de single trails kon ik anders echt een verschil maken met wel of niet op de fiets te blijven. Jammer genoeg was het vaak tevoet of heel traag.

 

( Wouter )

Op de skipiste was het echt naar boven harken en was ik Zoef ontzettend dankbaar voor de bidon  ! Zo bleef ik in een groepje rijden maar een 20km voor het einde voelde ik dat ik mijn eigen tempo moest gaan rijden. Ik kreeg nadien ook nog een bidon van Patrick ( vriend Kim Saenen) waarvoor heel veel dank. Ik maakte een misrekening en had teweinig drinken bij, maar daardoor werd dit toch nog deels opgevangen. Op het einde kon ik nog goed tempo rijden maar het beetje extra was er vast en zeker af.

 

Besluit na de race: Ik genoot van de omgeving en de marathon. De vorm is niet top maar het seizoen duurt nog lang !

( Dimi )

Wouter 47 ste algemeen 21ste eltie

Dimi 142 ste algmeen 57ste M1

http://www.chronorace.be/web2/Classements/Classement.aspx?eventId=6558415060994&mode=large&IdClassement=8086

 

Een reactie op “Les Cimes de Waimes

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *