Antwerp 10 miles en marathon

Verslagen van de wedstrijden afgelopen weekend

Wim en Ramses stonden aan de start van de Antwerp 10 miles en Wouter startte in de marathon.

Verslag Wim

Het was weer drummen aan de start, maar dat is altijd goed om de adrenaline de hoogte in te jagen en gefocust te vertrekken. Het weer was wel iets te warm voor mij, maar voor de rest waren de omstandigheden ideaal.

Zoals gewoonlijk startte ik te snel en moest dan ook na enkele kilometers met steken in de zij wat gas terugnemen. Na de kennedytunnel echter kon ik een goed tempo vinden om vast te houden tot het einde. Met teamgenoot Ramses een 100m voor mij had ik ook heel de tijd een goed mikpunt. Heel de tijd was het afzien om het tempo hoog te houden en helaas kwam ik geen meter dichter bij Ramses. Na de laatste hindernis (waaslandtunnel) en de eindmeet in zicht, kon ik er nog een laatste sprintje uitpersen om te eindigen in 58’40 plaats 83 (op 15″ van Ramses 🙂 ).

Aan al degenen die mij op 100m van de finish nog eventje wilden voorbijlopen, try again next time! 🙂

Verslag Ramses

Ik stond na wat verbouwingswerken in ons huis aan de start met een aantal vraagtekens qua vorm en zag dit als een belangrijke test met het seizoen dat komend weekend begint in het vooruitzicht. Ik probeerde in het begin ploegmaat Wim te volgen maar met amper 3’10” over de eerste kilometer moest ik hem al snel laten gaan en koos voor mijn eigen tempo. Ik voelde vrijwel meteen dat het goed zat en liep na 3km Wim voorbij en fungeerde blijkbaar als haas voor hem want aan de aankomst was het verschil tussen ons amper 20″ 🙂

Uiteindelijk heb ik de 10 miles aan een zeer constant tempo kunnen uitlopen en ben ik gefinished in 58’24” als 72ste en ben ik klaar voor het seizoen.

Verslag Wouter

Zondag stond aan de start van mijn eerste marathon. In functie van mijn Ironman had mijn trainer graag dat ik eens een marathon liep. Na verschillende weken gevuld met zware trainingen stond deze marathon dan ook in het teken van een training. Er werd aldus niet specifiek naartoe gewerkt. Door het  trainingsvolume van de laatste maanden moest ik wel een degelijk resultaat kunnen lopen.

Aan de start stond ik samen met triathleet Daniël die graag onder de magische 3u wilde duiken. Bij een goede dag zou dit mij ook moeten lukken dus samenlopen leek ons een goed idee. Mijn opdracht was de eerste 30km in comfort zone lopen en de laatste 12 km kijken wat er nog in de benen zat.

Klokslag 9u vertrokken we voor onze marathon. In het begin liep alles heel vlot. De kilomters vlogen voorbij en ondertussen zorgde mijn vader  (die de volledige 42 km op de fiets volgde) voor mij eigen sportdrank, een enorme luxe. Ik liep nog steeds met Daniël en halfweg liepen we 1 minuut boven schema van onder de 3u te duiken. Op dat moment leek het aldus nog haalbaar.

Ondertussen kreeg ik last van pijnlijke bovenbenen, iets wat ik nog nooit had met het lopen. Het werd steeds erger en ik nam de beslissing mijn tempo te laten zakken. Op dat moment was dat niet eenvoudig want maakte ik de beslissing om het vooropgestelde doel van 3 uur sowieso niet te halen. Ik kon nog verschillende kilometers doorlopen, maar doordat de pijn erger en erger  werd, maakte ik me zorgen over het bereiken van de finish. Mijn hartslag zat nog goed, maar mijn benen voelde des te slechter. Ik vreesde dat de pijn erger zouworden en ik zou moeten stoppen. Ik wilde zeker en vast geen risico’s nemen en liet mijn tempo dan ook enorm zakken. Natuurlijk was dit veel te vroeg zodat ik op karakter moest lopen om de finish te halen.

Ondanks de pijn kon ik wel genieten van deze mooie wedstrijd. Veel volk schreeuwde me toe en de sfeer was gewoon top. Vanaf kilomter 30 begon ik veel andere lijken te zien waardoor ik me plots beter voelde.  Ik merkte op dat ik niet de enige was die het zo lastig had, wat me weer motivatie gaf.

De laatste 2 kilometer stond mijn vrouw met haar vader te supporteren. Dit gaf me een leuke mentale opsteker. Ik liep nog een erg goede laatste 2 kilometer en haalde nog veel volk in.

N afloop ben ik ontgoocheld over mijn tijd en het slechte gevoel onderweg. Maar ik weet dat, mits een specifieke voorbereiding naar een marathon, er wel ooit een mooie tijd in zal zitten. In functie van mijn Ironman in juli heb ik wel veel opgestoken.

Ik ben ook bijzonder blij dat ik eens een marathon heb gelopen, weer iets geschrapt van mijn “to do”-lijstje.

Resultaat: 3u11 plaats 208/2300

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *