Impala run Bornem

Last minute beslist om afgelopen zaterdag de impala run te Bornem mee te lopen. De wedstrijd is een offroad 10 miles en op een kwartiertje afstand, een thuiswedstrijd dus.

Er deden zo’n 400 lopers mee en kijkend naar het deelnemersveld zat podium er wel in. Het was echter nog afwachten of de 20km al wat uit mijn benen was. Ik dacht hier, vermits het een vlak parcours was, ook wel mijn besttijd te kunnen verbeteren. Maar de wedstrijd heet niet voor niets het ‘offroad’ label en dat had ik toch wel zwaar onderschat.

Ik dacht meteen degelijk te starten en mijn tempo op te leggen. Ik lag dan ook dadelijk op kop. Na een km kwam de eerste loper erover, maar dat was iemand die de halve afstand liep, geen probleem dus. Zijn tempo lag net iets te hoog, dus ik liet hem gaan. Echter even later gingen er drie andere lopers in de achtervolging. Dit waren er wel die de volledige afstand liepen, dus moest ik meegaan of controleren. Meegaan zat er niet direct in, dus probeerde ik de afstand minimaal te houden. Dat lukte vrij goed en de koplopers bleven op 100m afstand. tot km 10 heb ik die afstand ook kunnen behouden en was er één van de koplopers al teruggevallen. Ik liep dus op podiumkoers.

Echter dan begonnen de kilometers door te wegen (of voelden mijn benen de 20km nog?)
en miste ik nog een afslag. De voeling met de koplopers was ik kwijt, maar gelukkig was de man op de vierde plaats al op ruime afstand. Ik kon dus mijn plaats behouden tot op het einde, maar mijn tempo zakte in het mulle zand nog wat verder weg.

Blij dus dat ik nog eens het podium opkon, maar mijn tijd (01:01:15) was niet helemaal top. Maar het parcours en de naweeën van de 20km hebben mij hier natuurlijk wel parten in gespeeld.

Nu gaat de pees er toch een tijdje af en gaan we terug wat verder opbouwen…